> AReTi's B.log: 2012

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Χριστούγεννα-Πρωτούγεννα

 Χριστούγεννα φίλοι μου! Η πιο γλυκειά, η πιο τρυφερή, η πιο ελπιδοφόρα μέρα του χρόνου. Η μέρα που ανταμώνουμε με τους αγαπημένους μας ανθρώπους και που έχουμε στη σκέψη και στην ψυχή μας αυτούς που δεν μπορέσαμε να αγκαλιάσουμε και να ευχηθούμε από κοντά Χρόνια Πολλά!
Μια μέρα που πρέπει να σκεφτόμαστε κι΄αυτούς που δεν έχουν τ' αυτονόητα για να περάσουν όμορφα τις Άγιες τούτες μέρες και να τους προσφέρουμε ό,τι μπορούμε.
Και να θυμόμαστε ότι τα Χριστούγεννα δεν βρίσκονται στα φανταχτερά, στα υπερβολικά, στα ακριβά.Βρίσκονται στην αγάπη, στην προσφορά, στα λίγα και στα ταπεινά.
 Χρόνια Πολλά σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά, Χρόνια Πολλά στον Χρήστο και την Χριστίνα!
Ανοίξτε την κάρτα   που σας προσφέρω με όλη μου την αγάπη κι' εύχομαι όλοι να περνάτε ζεστά και όμορφα Χριστούγεννα.





Διαβάστε Περισσότερα

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Ας χαρίσουμε χαμόγελα στα παιδιά της ΚΙΒΩΤΟΥ

Σήμερα απ' τις 11 το πρωι και όσο πάει γίνεται ο ραδιομαραθώνιος για την ενίσχυση του σημαντικού έργου που επιτελεί η ΚΙΒΩΤΟΣ και ο πατήρ Αντώνιος προσωπικά. Θα ήθελα να συμβάλλω σ' αυτή τη μεγάλη προσπάθεια του spyrtowebradio προσφέροντας το μενταγιόν που βλέπετε στην φωτογραφία και είναι το δέντρο της ζωής.

Καλή επιτυχία στην συλλογική αυτή προσπάθεια και καλές γιορτές με χαμόγελο σ' όλους τους ανθρώπους!

Διαβάστε Περισσότερα
 Καλημέρα blogοφίλοι μου! Σήμερα Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου κλείστε τις τηλεοράσεις (που έτσι κι' αλλιώς δεν κάνουν καλό στην ψυχολογία μας χρονιάρες μέρες), ας συντονιστούμε με το SpirtoWebRadio, να απολαύσουμε  την καλοδιαλεγμένη μουσική του, και να κρατήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο στον αέρα τον ραδιομαραθώνιο (απο τις 11πμ )για να βοηθήσουμε να συνεχιστεί το θεάρεστο έργο της ΚΙΒΩΤΟΥ. Ας βοηθήσουμε να συνεχίσουν τα παιδιά της ΚΙΒΩΤΟΥ να χαμογελούν.
Διαβάστε Περισσότερα

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Ας χαρίσουμε χαμόγελα στα παιδιά της κιβωτού

 Αυτή την ανάρτηση την ειδα  στο blog Άρωμα γυναίκας  και την αναδημοσιεύω γιατί τα Χριστούγεννα δεν βρίσκονται στα ρεβεγιόν, στα ακριβά ρούχα και στολίδια, βρισκονται στη πράξη αγάπης προς τον συνάνθρωπο, σ' όποιον χρειάζεται βοήθεια.

ΡΑΔΙΟΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ @ SpIrto Web Radio...Ας χαρίσουμε χαμόγελα στα παιδιά της ΚΙΒΩΤΟΥ...!!!!


ΣΑΒΒΑΤΟ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012
από τις 11 το πρωί και...όσο πάει...!!!

Βάλαμε στοίχημα και σας καλούμε να μας βοηθήσετε να το κερδίσουμε...
Τί...???
Να χαρίσουμε όσα περισσότερα χαμόγελα μπορούμε στα παιδιά της ΚΙΒΩΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...!!!
Πώς...???
Μένοντας στον αέρα όσες περισσότερες ώρες εσείς μας επιτρέψετε...!!!
Με ποιό τρόπο...???

Ετσι:
Με μαραθώνια εκπομπή από την ιντερνετική μας συχνότητα,καλούμε όλους τους φίλους bloggers,αναγνώστες,ακροατές,περαστικούς,λυτούς και δεμένους,να αρχίσουν από το πρωί πρωί του
Σαββάτου 15  Δεκεμβρίου 2012
 να στέλνουν SMS και να τηλεφωνούν στα τηλέφωνα που φαίνονται στην φωτογραφία...
( οι χρεώσεις,οι οποίες περιλαμβάνουν και ΦΠΑ, επίσης φαίνονται στην φωτογραφία )

Καλούμε επίσης όσους φίλους θέλουν να έρθουν να πιούμε τον καφέ μας,οτι ώρα θέλουν 
- και το κάτιτίς μας θα έχουμε,ξέρετε τί γίνεται όταν αποφασίζουμε εμείς να συναντηθούμε ε...??? -
εδώ στα στούντιο του σταθμού και να καθίσετε μαζί μας όση ώρα εσείς θέλετε...

Και μη νομίζετε οτι θα λουφάρετε...!!!
Θα καθίσετε δίπλα μας όσοι θέλετε,στα μικρόφωνα του σταθμού μας,να μας πείτε και μερικά π.χ. για τον καιρό,για το μπλογκ σας,για τις πεταλούδες της Αφρικής,πώς φτιάχνει η μαμά σας τα γιαπράκια και άλλα χρήσιμα και ενδιαφέροντα...

Μαζί μας θα είναι πολλοί από τους καλεσμένους που έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς ο σταθμός μας
και που είχαν τη καλοσύνη να αποδεχτούν τη πρόσκλησή μας για τον Ραδιομαραθώνιο αυτόν...
Ελπίζουμε οτι θα είναι και ο ίδιος ο πατέρας Αντώνιος,του οποίου το έργο όλοι γνωρίζουμε και υποστηρίζουμε...

Δεν τελειώσαμε όμως εδώ...
Αποφασίσαμε,εκτός από SMS,τηλεφωνήματα ή οποιαδήποτε άλλη προσφορά,να φτιάξουμε και 
ένα...Χριστουγεννιάτικο δέντρο...!!!
Σιγά τη πρωτοτυπία θα μου πείτε Χριστουγεννιάτικα...
Θα σας πω οτι τη πατήσατε...
Δέντρο θα φτιάξουμε,αλλά...
από κουτιά γάλα...!!!

 Εξω από τα στούντιο του σταθμού,θα αρχίσουμε να στήνουμε ένα δέντρο με κουτιά από γάλα,τα οποία μπορεί να φέρνει - όσα θέλει και όποιος θέλει - από τους φίλους που θα μας επισκεφθούν...
και ένα κουτί είναι θησαυρός όταν ένα παιδί το χρειάζεται...!!!
( αν υποψιαστώ οτι δεν θα κάνουμε δέντρο τεράστιο τόσοι νωματέοι bloggers,θα τραβήξω τις κοτσίδες μου )


Ελάτε να μας γνωρίσετε όσοι δεν μας ξέρετε,να σας γνωρίσουμε κι εμείς όσους δεν σας ξέρουμε
να πιούμε καφέ,να διασκεδάσουμε σε αυτή τη γιορτή για το ΠΑΙΔΙ...!!!
Πριν ή μετά τα Σαββατιάτικα ψώνια,μη ξεχάσετε οτι ένα παιδί μας περιμένει να του χαρίσουμε χαμόγελα...

Για να γίνουν όμως όλα αυτά,χρειάζεται και η δική σας βοήθεια,να γίνει γνωστός ο Ραδιομαραθώνιος,ο σκοπός του και τα μέσα που μπορεί κάποιος να βοηθήσει...

Πάρτε το μπαννεράκι του Ραδιομαραθώνιου του 
και βάλτε το στο μπλογκ,στην ιστοσελίδα,στο προφίλ σας στο Facebook...
Καλέστε με τη σειρά σας τους φίλους σας να συμμετάσχουν διαδίδοντας το δικό μας " παιχνίδι "...
Ο χρόνος είναι πολύ λίγος μέχρι το Σάββατο,αλλά υπεραρκετός όταν θέλουμε να κάνουμε κάτι και να το οργανώσουμε...
( γι'αυτό το ανακοινώνω τώρα και όχι νωρίτερα,έτσι ώστε να μην ξεχαστούμε )

Ηδη πολλοί φίλοι και blogs έχουν δηλώσει τη συμμετοχή τους,ως συνδιοργανωτές αυτής της προσπάθειας...
Τα παραθέτω παρακάτω - αν έχω ξεχάσει κάποιον/α που μου το έχει πει,παρακαλώ να θυμηθεί οτι είμαι ξανθιά και να μου το ξαναπεί - και θα εξακολουθήσω να συμπληρώνω συνεχώς όποιον φίλο ή φίλη μου αφήσει σχόλιο  για συμμετοχή και τοποθέτηση μπάννερ 

- εδώ στο blog 
- ή στο σάιτ του σταθμού μας ΕΔΩ
- ή στη σελίδα μας στο Facebook

Είμαστε σίγουροι οτι θα είστε δίπλα μας
και ΟΛΟΙ μαζί
δίπλα τους...!!!
Διαβάστε Περισσότερα

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Τα παιδιά πρέπει μόνο να χαμογελάνε


Θυμάστε τον μικρό Αντρέα Γιαννόπουλο? Όταν το 1995 με το τζοκει καπέλο στο κεφαλάκι του, με το χαμόγελο στο πρόσωπό του, που δεν κατάφερνε όμως να κρύψει τον πόνο και την ταλαιπωρία λόγω της ασθένειάς του και κυρίως με μεγαλείο ψυχής, λίγο πριν  "φύγει" στην πιο τρυφερή ηλικία με την συμπαράσταση του πατέρα του, του ΑΝΘΡΩΠΟΥ κου Γιαννόπουλου εξέφρασε την πιο μεγάλη του επιθυμία: να μην πονα και να μην στενοχωριέται κανένα παιδί.Όλα τα παιδιά ήθελε να χαμογελούν. Και ποιος δεν το θέλει αυτό? Τότε συνέτρεξαν πολλοί γνωστοί και άγνωστοι Έλληνες και δημιουργήθηκε το "χαμόγελο του παιδιού" με ιδρυτή τον μικρό Αντρέα και σύμβολο το χαμογελαστό προσωπάκι του.Το θεάρεστο έργο που επιτελεί ο φιλανθρωπικος αυτός σύλλογος και προσωπικά ο κος Γιαννόπουλος είναι σε όλους γνωστό. Με λύπη όμως διάβασα στο mama kid ότι αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και χρειάζεται υποστήριξη απ' όλους μας.
Για όλους είναι δύσκολα τα πράγματα. Αλλά ας σκεφτούμε: Ο μικρός Αντρέας και η οικογένειά του στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του υπερέβησαν τον προσωπικό τους Γολγοθά και νοιάστηκαν για τον συνάνθρωπο. Ας το συνεχίσουμε όλοι!
Είδα ότι στην Λάρισα δεν υπάρχει προς το παρόν σημείο συγκέντρωσης. Ας το επιδιώξουμε!
Σας παραθέτω το κείμενο και τον σύνδεσμο του mama kid!

χαμόγελο του παιδιού


Πανελλαδική συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης από "Το Χαμόγελο του Παιδιού"

Ο οργανισμός «Το Χαμόγελο του Παιδιού» καλεί όλους να συγκεντρώσουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για χιλιάδες παιδιά και τις οικογένειες τους σε όλη την Ελλάδα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διαβίωσης. Διαβάστε τα είδη που μπορείτε να προσφέρετε, καθώς και τα σημεία συγκέντρωσης.
Ο αριθμός των οικογενειών που δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τα στοιχειώδη για τα παιδιά τους -και ενισχύεται σταθερά από τον οργανισμό - αυξάνεται δραματικά και σήμερα ξεπερνά τις 9.000 και καθώς οι οικονομικές συνθήκες είναι δυσμενείς, τα ράφια στα Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας, που λειτουργεί «Το Χαμόγελο του Παιδιού» πανελλαδικά, έχουν πλέον αδειάσει. Γι΄αυτό, "Το Χαμόγελο του Παιδιού" καλεί όλους να προσφέρουν ένα από τα είδη της λίστας για να γεμίσουν τα ράφια Κέντρων Στήριξης σε όλη γην Ελλάδα και να έρθει το χαμόγελο σε χιλιάδες παιδιά.


Απαραίτητα τρόφιμα και είδη:

● Βρεφικές κρέμες και γάλατα βρεφικής ηλικίας
● Παιδικές Πάνες
● Χυμοί
● Γάλατα εβαπορέ
● Ντοματοχυμοί
● Ρύζι
● Όσπρια
● Μαρμελάδα
● Μέλι
● Μπισκότα
● Δημητριακά
● Κρουασάν
● Απορρυπαντικά γενικής χρήσης, χλωρίνες
● Χαρτί κουζίνας – υγείας
● Σακούλες Απορριμμάτων
● Σαμπουάν, αφρόλουτρα
● Οδοντόκρεμες – οδοντόβουρτσες


Σημεία συγκέντρωσης:

Εμπορικό Κέντρο Golden Hall, Μαρούσι
Από 23/11/2012 έως 6/01/2013 καθημερινά και ώρες λειτουργίας του Κέντρου

Κέντρο Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας στo Μαρούσι
Διεύθυνση: Στουντίου  & Γκλιάτη 2, Μαρούσι, Τ.Κ.15126Τηλ: 2106095844

Κέντρο Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας στο Ίλιον
Διεύθυνση: Αχαΐας & Ναυπλίου 2, Ίλιον, Τ.Κ. 13121, Τηλ: 2105781060, 2105747714

Κέντρο Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας στην Θεσσαλονίκη
Διεύθυνση: Χρυσολωρά 4-6, Θεσσαλονίκη, Τ.Κ.54629, Τηλ: 2310535629

Κέντρο Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας στην Πάτρα
Διεύθυνση: Όθωνος Αμαλίας 83, Πάτρα, Τ.Κ.26221, Τηλ: 2610332499   

Κέντρο Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας στον Πύργο Ηλείας
Διεύθυνση: Αραχώβης 3, Πύργος Ηλείας, Τ.Κ.27100, Τηλ: 26210 81040   

Κέντρο Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας στην Αρχαία Κόρινθο
Διεύθυνση: Θέση Θέατρο, Αρχαία Κόρινθος, Τ.Κ.20007, Τηλ: 2741032628-30

Κέντρο Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας στην Τρίπολη
Διεύθυνση: Ελ. Βενιζέλου 22, Τρίπολη, Τ.Κ.22100, Τηλ: 2710234154  

Κέντρο Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας στην Χαλκίδα
Διεύθυνση: Αβάντων 65, Χαλκίδα, Τ.Κ.34100, Τηλ: 22210 79788 


Διαβάστε Περισσότερα

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Καλό μήνα με τις τελευταίες δημιουργίες

 Προλαβαίνω να γράψω ¨καλό μήνα¨ πριν τελειώσει η πρώτη μέρα του τελευταίου μήνα του χρόνου ελπίζοντας ότι θα 'ρθει ένας καλύτερος.Την πρώτη μέρα λοιπόν του Δεκεμβρίου, έμαθα πριν μερικά χρόνια ότι γιορτάζω. Βεβαίως είναι μια κατά συνθήκη γιορτή διότι  Αγία Αρετή δεν υπάρχει αλλά αυτό καθόλου δεν με πειράζει μιας κι' από μικρή το' χα καημό που είχα μόνο γενέθλια κι' όχι γιορτή.
Ευχαριστώ όλους όσοι μου ευχήθηκαν κι' εγώ εύχομαι να μας αγγίξει όλους το πνευμα των Χριστουγέννων και να σηκώσουμε τα μανίκια για τις προετοιμασίες για την πιο όμορφη γιορτή του χρόνου.Αυτή η διάθεση μ' έπιασε και μένα σήμερα να κάνω το blog πιο χειμωνιάτικο με στολίδια χριστουγεννιάτικα γι' αυτό συναντήσατε έναν ψιλοχαμό όσοι μ' επισκεφτήκατε σήμερα.Βέβαια δεν κατάφερα και πολλά αλλά δεν πειράζει, θα επιμείνω.
'Οσο για τις χειροτεχνικές προετοιμασίες, έμειναν λίγο πίσω γιατί έπρεπε ν' ασχοληθώ με τ'αγαπημένα μου κοσμήματα.


Αυτές είναι οι τελευταίες μου δημιουργίες. Κι' ως γνωστόν οι φωτογραφίες της τελευταίας στιγμής στα κουτάκια συσκευασίας τους. 

Το πρώτο κουτάκι έχει ένα σετ σκουλαρίκια και δαχτυλίδι από μπρούτζο χρωματισμένο με σμάλτο.

Μου το ζήτησε η αδερφή μου για μια αγαπημένη της φίλη την  Μάχη  (απ' το Ανδρομάχη)  που  γιόρταζε χθες.                                                              
Μου άρεσε πάρα πολύ  το αποτέλεσμα , (το χρώμα είναι φανταστικό αλλά το αδικεί η φωτογραφία)  μια αγωνία'ομως  ως ερασιτέχνης δημιουργός την είχα κι' όταν έμαθα απ' την αδερφή μου ότι άρεσαν και στην εορτάζουσα ένοιωσα και την ικανοποίηση. Της εύχομαι λοιπόν κι' εγώ απο δω ¨χρόνια πολλά¨και να τα χαρεί.
 Εσάς σας αρέσουν?                                                                                                                                                                                  
Η παιχνιδιάρα γατούλα είναι το δώρο μου για την ανηψιά μου την Κατερίνα που γιόρταζε προχθές.
 Είναι φτιαφμένη από αλπακά και στολισμένη με κορδελίτσα- φιογκάκι και μαργαριταράκι πάνω σε σε συρματάκι-κουβαράκι.

Μπορεί να φερεθεί και σαν καρφίτσα και σαν κρεμαστό. Εμένα  αυτά τα χαριτωμένα κοσμήματα μου αρέσουν τρελλά και σκέφτομαι να κάνω κι' άλλα.Δίκιο δεν έχω?
Το ξημέρωσα πάλι. Καληνύχτα σε όλους!


Διαβάστε Περισσότερα

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Ένα δωράκι με τα δώρα της φύσης.

  Στο σχολείο όταν ένα παιδάκι μας κερνάει,  για τα γενέθλια ή την γιορτή του, οι συμμαθητές του, του χαρίζουν απο μια ζωγραφιά  στην οποία γράφουν και τις ευχές τους . Όλες οι ζωγραφιές μαζί δημιουργούν ένα μπλοκ κι' εγώ διακοσμώ το εξώφυλλο  του μπλοκ κι' αυτό είναι το δώρο μου. Και φροντίζω να είναι κάθε φορά διαφορετικό. Σήμερα ευχόμαστε  χρόνια πολλά στις Κατερίνες κι' εγώ θα ευχηθώ ιδιαιτέρως στην αγαπημένη μου ανηψιά, την Κατερινούλα να είναι πάντα ένα  γερό κι΄ευτυχισμένο παιδί.



     Το εξώφυλλο  του μπλοκ για την Στέλλα πέρυσι στη γιορτή της  το έφτιαξα με τα φθινοπωρινά φύλλα που είχαμε μαζέψει από έναν περίπατο γύρω απ' το σχολείο και δουλεύαμε μ' αυτά εκείνο το διάστημα. 



Ξέρετε πόσες κατασκευές γίνονται με φθινοπωρινά φύλλα και τ' άλλα δώρα που μας προσφέρει απλόχερα και δωρεάν η φύση? Σας δείχνω μερικές ιδέες που βρήκα στο διαδίκτυο και κάποιες δημιουργήσαμε στο σχολείο και άρεσαν πολύ στα παιδιά και δουλεύοντας με την φαντασία τους έφτιαξαν πολύ όμορφα πράγματα.Τις φετινές κατασκευές μας θας τις δείξω εν καιρώ


Ας εκμεταλλευτούμε τη φύση και την ανακύκλωση για να δουλέψουμε με τα παιδιά μας στο σχολείο. Τα οφέλη είναι πολλαπλά!
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα να έχουμε!



Διαβάστε Περισσότερα

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Tο πρώτο κόσμημα handmade by me



     Πέρυσι τέτοιο καιρό περίπου ξεκίνησε το ενδιαφέρον ταξίδι μου στο γοητευτικό κόσμο του χειροποίητου κοσμήματος κι' εξελίχθηκε σε μεγάλη αγάπη κι΄αυτό το κρεμαστό για το λαιμό το έφτιαξα στο πρώτο μου μάθημα με την καθοδήγηση της δασκάλας μου της Ελένης.
   Το έφτιαξα με σύρμα αλπακά σε 2 μεγέθη  και το στόλισα με τις  πρώτες πετρες που είχα αγοράσει και φυσικά ένοιωθα μεγάλη ικανοποίηση που τα κατάφερα και μεγάλη χαρά όταν άκουγα σχόλια θαυμασμού απ' τους άλλους. 



    Η  φωτογραφία εντελώς πρόχειρη γιατί τότε ούτε μου πέρναγε απ' το μυαλό ότι τα κατορθώματά μου θ' αποκτούσαν φιλοθεάμον κοινό.Το ψώνιο της δημοσιότητας μου κόλλησε αργότερα, εμένα που μ' έπιανε άγχος ακόμα κι' όταν επρόκειτο να μιλήσω σε 20-30 γονείς στο σχολείο.
  Για όλα όμως εσείς "φταίτε", διότι  θαύμαζα για καιρό τα ωραία πράγματα που φτιάχνατε και την ωραία επικοινωνία που είχατε και μου κολλήσατε το μικρόβιο. Το σκεφτόμουνα για πολύ καιρό και όλο το καλοκαίρι που δεν είχαμε σχολείο το πάλευα μόνη μου ώσπου τα κατάφερα να στήσω το σπιτάκι στην blogογειτονίτσα και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. Ελπίζω μόνο να χαίρεται κι η blogογειτονίτσα γι'αυτό σας προσκαλώ όλους να γίνουμε γειτόνοι.



Σιγά σιγά θα σας δείχνω όσες απ' τις δημιουργίες μου έβγαλα  φωτογραφίες μιας και  την κακιά συνήθεια να παιδεύω κάτι μέρες ατελείωτες και να το τελειώνω τελευταία στιγμή (συνήθως προοριζόταν για δώρα σε αγαπημένα πρόσωπα) δεν την αποχωρίστηκα ακόμα, κι' έτσι κάποια δεν θα πάρουν τη δόξα της δημοσιότητας. Ας είναι! 
Υγεία να' χουμε όλοι  και διάθεση, μ' όλα τούτα που συμβαίνουν, να συνεχίζουμε το ταξίδι της δημιουργίας.
Καλό βράδυ σε όλους!!

  


Διαβάστε Περισσότερα

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Ο μικρός πρίγκηπας έτσι κι΄αλλιώς


Χθες ήταν του Αγίου Φιλίππου και γιόρταζε ο γιος της αγαπημένης μου κουμπάρας που την ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση. Ο Φίλιππος είναι στη ίδια ηλικία με τον δικό μου το Θάνο. Πάνε στην Α' Γυμνασίου. Του εύχομαι χρόνια πολλά και να είναι πάντα γερό και τυχερό παιδί.
Πέρσι   τους  είχα φτιάξει για Πρωτοχρονιάτικο δώρο δύο πίνακες (έναν για τον Φίλιππο κι' έναν για τον μικρότερο αδερφό του τον Κωνσταντίνο) με θέμα τον μικρό πρίγκηπα σε δύο σκηνές του εξαιρετικού αυτού βιβλίου.



Είναι φτιαγμένοι πάνω σε καμβά 40 επί 40 εκ. ζωγραφισμένοι με ακρυλικά χρώματα. Ο  μικρός πρίγκηπας καθώς και οι πλανήτες του διαστήματος είναι φτιαγμένοι με φύλλο αλουμινίου και φύλλο μπρούντζου. Είναι ζωγραφισμένοι με σμάλτα και ειδικά περιγράμματα. Στον πρώτο μικρό πρίγκηπα έχω προσθέσει ασημόσκονη και ημιπολύτιμους λίθους αμέθυστου.
Εμένα μ' αρέσει καταρχήν το βιβλίο που έχει σπουδαία νοήματα για μικρούς και μεγάλους .Όσο  για  τους πίνακες  χάρηκα και τη διαδικασία όσο τους έφτιαχνα αλλά και το αποτέλεσμα. Και φυσικά χάρηκα που άρεσαν  στους αποδέκτες τους. Εσάς   πώς σας φαίνονται? Θα χαρώ να μου πείτε την γνώμη σας.



Διαβάστε Περισσότερα

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Κουράγιο......... μέχρι την Άνοιξη!

Όσο κι' αν μας άρεσε που η ζέστη  πήρε παράταση και κράτησε μέχρι πριν λίγες μέρες  τα ψέματα τελείωσαν. Το καλοκαίρι σάλπαρε οριστικά για άλλους τόπους πιθανόν μ' ένα τέτοιο καραβάκι


και σιγα σιγα μπαίνουμε στο Χειμώνα. Έγινε, εστω και καθυστερημένα, η γενική καθαριότητα και συνεχίζεται, μιας και μια αμυγδαλίτιδα  μου χάλασε τα σχέδια, άναψε το τζάκι και μας πρόσφερε απλόχερα την θαλπωρή του, ανάβει το καλοριφέρ πρωί και βράδυ, μην κακομαθαίνουμε κιόλας, μόλις τελειώσω την ανάρτηση και το καφεδάκι μου στρώνω και τα χαλιά.
Η πρώτη σκέψη μας είναι ότι ο χειμώνας είναι μια πολύ ωραία εποχή αλλά και ακριβή. Πληρώνουμε ακριβά για να ντυθούμε, για να ζεσταθούμε οι βόλτες το Χειμώνα συνεπάγονται έξοδα, άσε που τα υπέροχα Χριστούγεννα απαιτούν δώρα και όλο και κάποιο  ταξιδάκι.
Και καταλήγουμε να λέμε:

                                  


Περιμένοντας όμως την Άνοιξη ας δούμε τα πράγματα λίγο πιο αισιόδοξα.
Λάβε υπόψιν σου ότι:

- Αν ζεις σε ανεκτες συνθηκες εχεις το καθημερινο σου φαϊ και γνωριζεις αναγνωση και γραφη τοτε ανηκεις σε ένα εκλεκτο τμημα του πληθυσμου της γης.


- Αν εχεις ένα ηλεκτρονικο υπολογιστη τοτε προσδιοριζεσαι στην ελιτ των ανθρωπων.


- Αν ξυπνας το πρωι και εισαι υγιης τοτε εισαι πιο τυχερος από το 1 εκατομμυριο ανθρωπων που θα πεθανουν αυτή τη βδομαδα.


- Αν δεν εχεις την τραυματικη εμπειρια των πολεμων, της φυλακισης, των βασανιστηριων ή του λοιμου τοτε εισαι σε καλυτερη κατασταση από 500 εκατομμυρια ανθρωπους.


- Αν μπορεις να πηγαινεις στην εκκλησια σου ελευθερα χωρις τον κινδυνο της κακοποιησης ή της συλληψης τοτε εισαι τυχερος αφου περισσοτερα από 3 δισεκατομμυρια ανθρωπων δεν μπορουν να εκπληρωσουν τις θρησκευτικες τους υποχεωσεις.


- Αν εχεις τροφιμα στο ψυγειο σου, ρουχα κι ένα σπιτι, τοτε εισαι πλουσιοτερος από το 75% των ανθρωπων.


- Αν εχεις χρηματα στην τραπεζα ή στο πορτοφολι σου και μερικα ψιλα καπου στο σπιτι τοτε ανηκεις στο 8% του πληθυσμου της γης…


- Αν οι γονεις σου είναι ζωντανοι και παντρεμενοι τοτε εισαι ενας πολύ σπανιος ανθρωπος…


- Αν κρατας το κεφαλι σου ψηλα και αντιμετωπιζεις τη ζωη με ένα χαμογελο, ενδιαφερεσαι για τον συνανθρωπο σου, μπορεις να του κρατας το χερι του, να τον αγκαλιαζεις, να τον αγγιζεις τοτε εισαι ευλογημενος ανθρωπος…

Το διαβάσαμε από το: Aν ο πληθυσμός της γης ήταν 100 άτομα....


 Για σκεφτείτε το: Δεν χαμογελάσατε λίγο? Είναι δύσκολα τα πράγματα και μάλιστα άδίκως  για  πολλούς αλλά δεν θα το βάλουμε κάτω. Θα βρούμε τρόπους να το ξεπεράσουμε γιατί όπως λέει και η αγαπημένη μου κουμπάρα  (κολλητή μου απ' τα μαθητικά μας χρόνια):" Η κρίση θα φύγει αλλά η κατάθλιψη θα μείνει"



Στο νηπιαγωγειο, την παγκόσμια ημέρα της αποταμίευσης ,βρήκαμε με τα παιδιά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε χωρίς χρήματα. Και οι ιδέες τους ήταν πολλές.
Δείτε μερικές εικονογραφημένες απ' το blog dreamskindergarten.blogspot.gr της  εξαιρετικής συναδέλφου Ζήση Ανθής.
   
                                                
                                                     

Όσο για τα δώρα των Χριστουγέννων φτιάξτε κάτι μόνοι σας. Και το πιο απλό δώρο όταν είναι φτιαγμένο απ' τα χέρια μας έχει μεγάλη συναισθηματική αξία και οι άνθρωποι που μας αγαπάνε τα εκτιμούν περισσότερο από ένα πανάκριβο δώρο.
Έτσι σκέφτηκα κι' εγώ όταν τον περασμένο Ιούνιο,  ήθελε να προσφέρει ο γιος μου ένα δώρο στον αγαπημένο του δάσκαλο τελειώνοντας το Δημοτικό ως δείγμα της εκτίμησής μας και των ευχαριστιών μας που τον προετοίμασε όπως κι' όλη την τάξη με τον καλύτερο τρόπο για ν' ανοίξει τα πανιά του και να σαλπάρει για το Γυμνάσιο.

Είναι φτιαγμένο με θαλασσόξυλα, που μάζεψα απ' την αγαπημένη μου βόλτα στην παραλία,
φύλλα χαλκού που τα στόλισα με ήλιο συννεφάκια και βροχούλα(παντός καιρού δηλ.)και στέκεται πάνω σε δύο κοχύλια.

                                                       
Διαβάστε Περισσότερα

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Δυο ωραίες πεταλούδες

 Σήμερα  θα σας δείξω δυο κοσμήματα που μπορεί το θέμα τους να είναι ανοιξιάτικο και καλοκαιρινό νομίζω όμως ότι αναδεικνύονται  καλύτερα το φθινόπωρο και το Χειμώνα.


 Ο λόγος γίνεται για δυο πεταλούδες πολύ όμορφες. Η πρώτη είναι φτιαγμένη από αλπακά και γαρνιρίσματα από σύρμα μπρούτζου και πολλές ντίζες. Στολίζεται δε με κόκκινα κρυσταλλάκια Τσεχίας.Είναι κοντό κι' εντυπωσιακό  μενταγιόν και ταιριάζει πολύ με ζιβάγκο ρούχα χειμωνιάτικα.

 Η δεύτερη πεταλούδα είναι καρφίτσα  φτιαγμένη από σύρμα μπρούτζου και στολίζεται με πέρλες στο σώμα της και χρωματιστές πέτρες ημιπολύτιμων λίθων στα φτερά της.



Φιλιά σε όλους!

Διαβάστε Περισσότερα

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Τα στολίδια του τζακιού για το καλοκαίρι

 Αυτές οι δημιουργίες μου στόλιζαν το τζάκι μας τον καιρό της καλοκαιρινής ραστώνης (και της δικής μας και του τζακιού).






 Και εδώ, αυτά που θέλεις να εμφανίζονται μετά το Διαβάστε περισσότερα





Είναι ένα ζευγάρι πεταλούδες και ένα ζευγάρι παπαρούνες.Είναι φτιαγμένες από φύλλα αλουμινίου και μπρούτζου. Τις  πεταλούδες στολίζουν πέτρες φίλντιζι (στη θέση του κεφαλιού και της ουράς των παταλούδων) και οι παπαρούνες έχουν πάρει το κατακόκκινο χρώμα τους με χρώμα κεραμικό και  σκόνες για ν' αποκτήσουν τη σωστή υφή και στολίσηκαν με δερματάκια μαύρα και άσπρη πέρλα στο κέντρο. Όλες στηρίζονται με σύρμα πάνω σε βότσαλο. Φυσικά η βάση μπορεί ν'αλλάξει με ό,τι μας αρέσει και ταιριάζει στο χώρο μας.
Τις είχα φτιάξει στην αρχή του καλοκαιριού και διακόσμησαν το τζάκι μαζί με κάποια  βότσαλα καλοκαιρινά  και μόλις βγήκαν απ' το τζάκι (γιατί έπρεπε να πιάσει δουλειά, λόγω κρύου) βρέθηκαν στα φώτα μιας μεγάλης και στολισμένης αίθουσας που φιλοξενούσε την έκθεσή  που σας είπα νωρίτερα.Συγκέντρωσαν πολλά βλέμματα θαυμασμού και αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα.
Και μη φανταστείτε ότι μπηκαν στο ντουλάπι επειδή βγήκαν απ' την πρώτη του θέση. Τώρα καμαρώνουν σε μια βιβλιοθήκη με ανοιχτόχρωμο φόντο και της δίνουν χρώμα Τέτοια εικαστικά αντικείμενα είναι διαχρονικά και μπορούν να διακοσμήσουν πολλά σημεία του σπιτιού μας.

Διαβάστε Περισσότερα

Ομαδική έκθεση χειροποίητων δημιουργιών

 Αυτή η πρόσκληση ήταν ένας απ'  τους λόγους που παραμέλησα το blog.


Χθες το βράδυ έπεσε η αυλαία της ομαδικής έκθεσης, που διοργάνωσε το κατάστημα ειδών hobby Armos στη Λάρισα, στο Χατζηγιάννειο ίδρυμα.Την πρόσκληση να συμμετέχω κι' εγώ στην έκθεση ήθελα να την τιμήσω με τον καλύτερο τρόπο, γι' αυτό και οι προετοιμασίες ήταν πυρετώδεις.
Φωτογραφίες απ' την έκθεση θα σας δείξω σε επόμενη ανάρτηση, μόλις πάρουμε το cd απ' τον φωτογράφο. Θα σας πω όμως  ότι, κατά γενική ομολογία, ήταν εξαιρετική και είχε μεγάλη επιτυχία
Για μένα ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία και αφορμή να φτιάξω κάποια πράγματα που τα είχα σε αναμονή, όπως το φθινοπωρινό στεφάνι πόρτας στην παρακάτω φωτογραφία, που για καιρό έλεγα να το φτιάξω κι' όλο το ανέβαλλα.


Το στεφάνι είναι μπαμπού και τα φύλλα που το στολίζουν (αμπελόφυλλα  και πλατανόφυλλα) είναι από φύλλα χαλκού και μπρούτζου  τα οποία πέρασαν τα χίλια βασανιστήρια στα χέρια μου, μέχρι να γίνουν όπως τα ήθελα. Τα ροδάκια είναι από πηλό βαμμένα με χρυσό χρώμα
Ελπίζω ν' αρέσει και σε σας 'οσο άρεσε και σε μένα. 
Καληνύχτα σας! 

Διαβάστε Περισσότερα

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

 Αγαπημένοι μου blogοφίλοι γράφω για να κάνω μια διευκρίνηση κι ελπιζω να εκανα και τη διορθωση. Η φιλη Maria kladi μου εγραψε στον προσωπικο μου λογαριασμο mail οτι δεν μπορεσε να μου στειλει μηνυμα στο blog επειδη ζηταει λεκτικη επαληθευση. Την ευχαριστω που μ' ενημερωσε γιατι δεν ειχα ιδεα. Το εψαξα και ειδα οτι ειναι αρκετα ενοχλητικη και κουραστικη ρυθμιση γι αυτους που θελουν ν' αφησουν ενα σχολιο.Λυπαμαι αν ,εν αγνοια μου , υπέβαλλα και άλλους φίλους bloger σε τετοια ταλαιπωρια. Διορθωσα κάποιες ρυθμισεις στα σχολια κι ελπιζω οτι ειχε αποτελεσμα. Στειλτε μου ενα σχολιο για να το επιβεβαιωσουμε. Κι ελεγα κι εγω κανεις δε με καταδεχεται να  αφησει ενα σχολιο. Καληνυχτα σε ολους!!
Διαβάστε Περισσότερα

ΚΗΦΗΝΕΙΟΝ "Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ"

             Μια βασική θεώρηση  που έχω για τη ζωή και τους ανθρώπους είναι ότι :"Η αξία του κάθε ανθρώπου κρίνεται απ' αυτά που ξέρει να κάνει κι' όχι απ' αυτά που έχει" και την επαλήθευση  αυτού του θεωρήματος την ζούμε δυστυχώς τώρα με τον χειροτερο τρόπο. Τις δύο τουλάχιστον τελευταίες δεκαετίες για τους νεοέλληνες αξία είχε τί αυτοκίνητο, σπίτι ή εξοχικό είχαν άσχετα απ'το πως τ' απόκτησαν ή αν μπορούσαν να το πληρώσουν. Σημασία είχε τα παιδιά τους να παίρνουν 20 στο σχολείο άσχετα αν δεν ήξεραν την προπαιδεια ή να κλiνουν σωστά ένα ρήμα. Σημασία είχε να περάσουν σε μια σχολή περιοπής άσχετα αν τα χρηματοδοτούν  μέχρι....να βρουν μια δουλειά ξεκούραστη. Όσο λιγότερο δουλεύεις κι'όσο πιο πολλά βγάζεις τόσο πιο μάγκας είσαι. Και τώρα που αυτοί το μόνο που έχουν είναι ντουβάρια κι' επομένως χαράτσια και ενδεχομένως και χρέη (για ν' αποκτηθούν τα ντουβάρια) ενώ απ΄την άλλη δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα, νοιώθουν απόγνωση ,πανικό χάνουν την αξιοπρέπειά τους και τότε αρχίζουν τα δράματα.
Όταν γύρισα το μεσημέρι απ' το σχολείο είδα στο blog μια αναρτηση της blogοφίλης μου, Marias kladi  που θαυμάζω πολύ τη δουλειά της στο decoupageaddict.blogspot.com
Το άρθρο είναι του φιλολόγου, ιστορικού και συγγραφέα κου Σαράντου Καργάκου με του οποίου τα κείμενα προβληματιστήκαμε, διαμορφώσαμε άποψη για πολλά πράγματα, μορφωθήκαμε και σπουδάσαμε. Ο λόγος του αιχμηρός, στηλιτευτικός αλλά αποτελεσματικός χωρίς στρογγυλέματα και ωραιοποιήσεις. Το κοινοποιώ λοιπόν σε όλους σας γιατί λέει μεγάλες αλήθειες.



ΚΗΦΗΝΕΙΟΝ "Η ωραία Ελλάς"



(κηφηνείον - εκ του κηφήνα - αρσενική μέλισσα)

 Του Σαράντου Καργάκου [ιστορικός - συγγραφέας]


Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ... εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά.Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων»...παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές.



Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν. Γι' αυτό τουμπάραμε...Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers».

Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά.Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. Παρ' όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους.




Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πως να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο.




Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής - βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο.


Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Πού πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά.



 Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πώς να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τι είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε τη θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου - και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα - απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας - πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές - που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά;




Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουκρανούς.




Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών.

Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία - θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουΐσκυ βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Και που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης).




Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος αχρήστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη και η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά!




Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί - ακόμη στο Δημοτικό - μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι νέοι κρύβο­νται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».




Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα...




Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτεψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της - δικαιώματα στην τεμπελιά - και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.


Πηγή: Ιστολόγιο ΤΟ ΗΘΟΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ, ανάρτηση ΚΗΦΗΝΕΙΟΝ "Η ωραία Ελλάς"
Γκράφιτις από τους δρόμους του Βόλου



Διαβάστε Περισσότερα

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Τυρκουάζ βραχιόλι

Δεν είναι υπέροχο αυτό το χρώμα? Εγώ το λατρεύω! Μάλλον επειδή λατρεύω τη θάλασσα. Φέτος το καλοκαίρι το τυρκουάζ σ' όλες του τις αποχρώσεις το είδα και το ένοιωσα στη θάλασσα των Εγκρεμνών στην Λευκάδα. Ένα φυσικό έργο τέχνης.
Το καλοκαιρινό βραχιόλι  που μεταφέρει ο γλάρος εύκολα σε "ταξιδεύει" σ'ένα τέτοιο ονειρεμένο μέρος. Οι χάντρες φίλντιζι έχουν όλες τις φωτοσκιάσεις του τυρκουάζ. Τα μαργαριταράκια στο ίδιο χρώμα προσθέτουν βελούδινη όψη και  η φεγγαρόπετρα  θυμίζει αφρό απ' το κύμα που σκάει.






Κι'όλη αυτή η σύνθεση στέκεται σε σύρμα αλπακά και είναι πολύ εντυπωσιακό και κομψό!
Σε διάφορα χρώματα μάλιστα το πουλούσε ένας νεαρός άντρας στα Σύβοτα  Θεσπρωτίας.
Παρεπιπτόντως , πανέμορφο μέρος.
Σας ξεμυάλισα λίγο?
Εγώ πάντως για λίγο ταξίδεψα!
















Εδώ γράφουμε αυτά που θέλουμε να εμφανίζονται μετά το "Διαβάστε περισσότερα".
Διαβάστε Περισσότερα